Wyrok NSA z dnia 16 lutego 2007 r., sygn. I FSK 97/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Zając (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Hanna Kamińska, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Protokolant Iwona Wtulich, po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L. w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 21 września 2005 r. sygn. akt I SA/Lu 322/05 w sprawie ze skargi L. w L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia [...] nr [...] w przedmiocie interpretacji przepisów prawa podatkowego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie, 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie na rzecz L. w L. kwotę 380 zł (słownie: trzysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 21 września 2005 r., sygn. akt I SA/Lu 322/05, mocą którego oddalono skargę L. w L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie interpretacji prawa podatkowego.

W motywach orzeczenia Sąd opisał stan sprawy. Wskazał, że postanowieniem z dnia [...] Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Lublinie uznał za nieprawidłowe stanowisko L. w L., zawarte we wniosku z dnia 30 listopada 2004 r., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego i ustalił, że czynności wykonywane przez stronę, zakwalifikowane przez właściwy organ statystyczny do grupowania PKWiU 74.87.14-00.00 - usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny, z wyłączeniem wyceny nieruchomości, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podatku 22 %.

W zażaleniu strona zarzuciła naruszenie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacji podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) przez wydanie postanowienia bez szczegółowej analizy stanu faktycznego sprawy, w oparciu jedynie o wydaną przez Urząd Statystyczny w Łodzi klasyfikację, która - zdaniem strony - nie odpowiada faktycznie wykonywanym przez nią czynnościom w zakresie dystrybucji zezwoleń oraz kart opłat za korzystanie z dróg krajowych wykorzystywanych w międzynarodowym transporcie drogowym. Zrzeszenie wyraziło pogląd, iż karta opłaty drogowej nie mieści się w ustawowej definicji towaru ani usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, stąd ich dystrybucja nie może być uznana za odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a nadto zwróciło uwagę, że jest podmiotem wpisanym do Krajowego Rejestru Sądowego, do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji i publicznych zakładów opieki zdrowotnej.