Wyrok NSA z dnia 6 kwietnia 2007 r., sygn. I FSK 687/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Stanik Sędziowie Sędzia NSA Gerard Czech (sprawozdawca) Sędzia NSA Marek Kołaczek Protokolant Karol Olton po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 listopada 2005 r., sygn. akt I SA/Wr 8/04 w sprawie ze skargi D. S.A. w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 1999 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od D. S.A. w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu kwotę 4.600 zł (słownie: cztery tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 22 listopada 2005 r., sygn. akt I SA/Wr 8/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu po rozpoznaniu sprawy ze skargi D. S.A. w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 1999 r. uchylił zaskarżoną decyzję, a ponadto stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu i zasądził na rzecz strony skarżącej kwotę 3.298,40 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

2. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wskazał, iż zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu utrzymał w mocy decyzję organu I instancji określającą skarżącej Spółce wysokość zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiąc luty 1999 r. w kwocie 528.917,00 zł oraz ustalającą dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 30.595,00 zł.

Z poczynionych ustaleń wynikało, że w latach 1998-1999 strona skarżąca prowadziła działalność m. in. w zakresie skupu olejów przepracowanych, następnie odsprzedawanych R. S.A. oraz E. w K., które skorzystały ze zwolnienia w podatku akcyzowym oraz uzyskały zwrot bezpośredni podatku VAT. Z ustaleń tych wynikało ponadto, że transakcje przeprowadzone przez Spółkę D. z N. - A. S w L., B. - A. C. w Z. i firmą P. - A. M. w O. zostały udokumentowane fakturami VAT stwierdzającymi czynności, które nie zostały dokonane, gdyż faktury te potwierdzały nabycie oleju przepracowanego, a w istocie przedmiotem obrotu był olej opałowy. Wniosek taki wynikał z analizy dowodów zebranych w toku czynności kontrolnych u kontrahentów podatnika, którymi były: ewidencje księgowe, rejestry zakupu i sprzedaży, przesłuchania świadków i wyjaśnienia stron/kontrahentów podatnika. Z materiału tego wynikało, iż dostawcy najpierw dokonywali zakupu oleju opałowego, nafty i innych produktów ropopochodnych, a następnie towar ten pod nazwą "olej przepracowany" sprzedawali podatnikowi, przy czym w szeregu przypadkach obrót tym samym towarem był przeprowadzany w łańcuchu kilku podmiotów. Z wyjaśnień podatnika wynikało również, że w momencie skupu nie były wykonywane badania jakościowe. U ostatecznego odbiorcy olejów przepracowanych tj. w R. ustalono natomiast, że wszystkie dostawy oleju przepracowanego, w tym również pochodzące od strony skarżącej, choć były przedmiotem analiz przeprowadzanych przez zakładowy dział kontroli jakości, to analizy te, nie było w stanie stwierdzić, czy rzeczywiście dany olej jest olejem przepracowanym, gdyż przy klasyfikowaniu olejów jako przepracowane, opierano się na dokumentach wystawionych przez dostawcę. Z tych powodów organ podatkowy I instancji uznał, iż faktury VAT wystawione dla skarżącej, w której przedmiot transakcji określono jako olej przepracowany, nie odzwierciedlają stanu rzeczywistego, gdyż rzeczywistym przedmiotem obrotu był olej opałowy. Ostatecznie w 1999 r. na 10.694,83 ton oleju skupionego przez D. jako przepracowany - 2.534,02 ton było olejem opałowym, co stanowiło 23,69% ogółu zakupów, zaś zmiana nazwy towaru na fakturach tj. z oleju opałowego na olej przepracowany lub zużyty było celowym działaniem prowadzącym do zalegalizowania fikcyjnego obrotu olejem przepracowanym, tak aby ostateczni odbiorcy mogli skorzystać z nienależnych ulg i zwolnień w podatku akcyzowym, o których mowa w § 1 pkt 1 i § 10 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 stycznia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 2 poz. 3 ze zm.). Mając na uwadze ustalony stan faktyczny sprawy oraz przepisy art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 11 poz. 50 ze zm.) i § 54 ust. 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 156 poz. 1024) organ I instancji uznał, iż Spółka D. nie mogła skorzystać z obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z nierzetelnych faktur.