Wyrok NSA z dnia 20 września 2007 r., sygn. II FSK 1028/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Edyta Anyżewska (sprawozdawca), Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 20 września 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 24 lutego 2006 r. sygn. akt I SA/Lu 524/05 w sprawie ze skargi H. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. oraz wysokości straty za 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od H. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Kwestionowanym wyrokiem z dnia 24 lutego 2006 r., sygn. akt I SA/Lu 524/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę H. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. oraz wysokości straty z prowadzonej działalności gospodarczej za ten rok.

W uzasadnieniu orzeczenia Sąd wyjaśnił, że ww. decyzją organ odwoławczy uchylił decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ch. w części dotyczącej określenia wysokości straty i określił tę stratę, w pozostałej zaś części (dot. określenia zobowiązania podatkowego) utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. W podstawach prawnych decyzji powołano art. 233 § 1 pkt 2 lit. a/ ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), dalej O.p., art. 9 ust. 1-3, art. 10 ust. 1 pkt 3, art. 14 ust. 1, art. 22 ust. 1 i art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), dalej p.d.o.f. Zobowiązanie podatkowe określone w utrzymanym zaskarżoną decyzją rozstrzygnięciu organu I instancji dotyczyło przychodu podatnika z tytułu renty, z kolei strata odnosiła się do prowadzonej przez skarżącego działalności gospodarczej w zakresie usług remontowo-budowlanych, handlu materiałami budowlanymi oraz wynajmu pomieszczeń pod nazwą P.W. H.