Wyrok NSA z dnia 26 września 2006 r., sygn. II FSK 1156/05

1. Określenie granicy czasowej, do której można ustalić zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych nastąpiło w przepisie art. 68 § 4 Ordynacji podatkowej. Przepis ten w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2003 r. wprowadzonym w art. 1 pkt 56 lit. a ustawy z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 169, póz. 1387) stanowił, iż zobowiązanie podatkowe z tego tytułu nie powstaje ?jeżeli decyzja ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie 5 lat, licząc od końca roku, w którym upłynął termin do złożenia zeznania rocznego dla podatników podatku dochodowego od osób fizycznych za rok podatkowy, którego dotyczy decyzja".
2. Wyrażona w art. 8 ust. 2 Konstytucji RP zasada bezpośredniego -stosowania Konstytucji oznacza obowiązek sądu orzekania w zgodzie z priorytetami w niej ustanowionymi. Dyrektywy Konstytucji doznają konkretyzacji w ustawodawstwie ?zwykłym" i dopiero te ostanie normy prawa stanowionego są podstawą rozstrzygnięcia sporów sądowych. W razie zastrzeżeń co do zgodności ustawy ?zwykłych" z Konstytucją specjalny tryb przewidziany w art. 188 Konstytucji RP pozwala na wyeliminowanie z obrotu prawnego norm prawnych niekonstytucyjnych. Dopóki nie zostanie stwierdzona przez Trybunał Konstytucyjny niezgodność określonego aktu normatywnego z Konstytucją, dopóty ten akt podlega stosowaniu. Wbrew twierdzeniom autora skargi kasacyjnej przepisy art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 20 ust. 1 i 3, art. 30 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f.

Wyrokiem z dnia 4 maja 2005 r. sygn. akt SA/Sz 2394/03 Wojewódzki Sąd administracyjny oddalił skargę Reginy Z na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 17 listopada 2003 r. Nr PB4.38-4117/823-22/2003 w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r.

W uzasadnieniu wyroku opisując dotychczasowy przebieg postępowania wyjaśniono, że zaskarżoną decyzją utrzymano w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w Świnoujściu z dnia 30 czerwca 2003 r. ustalająca zobowiązanie podatkowe Reginy Z w zryczałtowanym podatku dochodowym za 1999 r. w kwocie 75.603 zł od przychodów w kwocie 100.804 zł nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazano art. 20 ust. 1 i 3 oraz art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, póz. 416 ze zm. - zwanej dalej w skrócie u.p.d.o.f.). Podstawę faktyczną rozstrzygnięcia stanowiły ustalenia organów podatkowych, że małżonkowie Ryszard i Regina Z w 1999 r. ponieśli wydatki w łącznej wysokości 248.794,96 zł, w tym 98.794 zł na dopłatę do kapitału S spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i bieżące utrzymanie oraz 150.000 zł na lokaty bankowe. Ustalono jednocześnie, że udokumentowane dochody obojga małżonków w 1999 r. wyniosły 47.187,88 zł. Wobec tego kwota 201.608 zł nie miała pokrycia w udokumentowanych dochodach tego roku.