Wyrok NSA z dnia 4 sierpnia 2006 r., sygn. II FSK 1364/05

Uzyskane w drodze dyskonta weksla środki pieniężne stanowią kredyt dyskontowy, który wykorzystany w działalności gospodarczej podatnika jest czynnikiem mogącym służyć uzyskaniu przychodów z tejże działalności, a zatem koszty tego kredytu (odsetki dyskontowe i prowizje), jako poniesione w celu ich osiągnięcia, mogą być zaliczone do kosztów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podobnie jak do tych kosztów zaliczane są koszty kredytów bankowych, tj. prowizje i zapłacone odsetki (art. 16 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy podatkowej).

Wyrokiem z dnia 23 maja 2005 r. sygn. akt I SA/Gl 1476/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu skargi Przedsiębiorstwa "T.K.i G.K." Spółki z o.o. w Zabrzu, uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 sierpnia 2004 r. Nr PBI/1-4218/70/03 w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1999 r.

Z uzasadnienia wyroku wynikało, że przedmiotem sporu między Spółką - podatniczką a organami podatkowymi było zakwestionowanie przez te organy zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, m.in., wydatków na sumę 629.372,98 zł poniesionych w związku ze zdyskontowaniem weksli przed terminem ich wykupu oraz pokrycia opłaty skarbowej.

W 1999 r., wg ustaleń organów podatkowych, Spółka - podatniczka otrzymała weksle własne wystawione przez PHS "P." na zlecenie skarżącej na sumę wekslowa 11.500.000 zł oraz gotówkę pozyskana z kredytu płatniczego w kwocie 1.000.000 zł, zobowiązując się równocześnie do pokrycia 100% kosztów dyskonta i opłaty weksli oraz wszelkich kosztów przygotowawczych, prowizji i odsetek od kredytu. Łączna kwota kosztów poniesionych z tego tytułu, na podstawie not obciążeniowych wystawionych przez PHS "P." wyniosła jw. 629.372,98 zł, w tym koszty dyskonta weksli 124.902,78 zł oraz opłaty skarbowej 2.500 zł (str. 6 i 7 uzasadnienia).

Organ odwoławczy stwierdził, że celem rozstrzygnięcia czy zarachowanie to było zasadne w świetle przepisów prawa podatkowego, w pierwszym rzędzie należało ustalić jaką funkcję pełniły weksle w ręku wierzyciela wekslowego, tj. skarżącej Spółki, a to z tego powodu, że zobowiązanie wekslowe w polskim prawie ma charakter abstrakcyjny.