Wyrok NSA z dnia 11 maja 2006 r., sygn. I OSK 832/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Antosiewicz (spr.), Sędziowie NSA Zbigniew Rausz, Joanna Runge - Lissowska, Protokolant Joanna Szcześniak, po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. Oddział [...] w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2005 r. sygn. akt I SA 2908/03 w sprawie ze skargi S. [...] w [...] w upadłości na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 1 kwietnia 2005 r. sygn. akt I SA 2908/03 oddalił skargę "S." w [...] w upadłości na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] stwierdzającą nieważność decyzji z dnia 5 września 1988 r.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył ustalenia organu, z których wynikało, iż decyzją Naczelnika [...] z dnia 2 sierpnia 1978 r. przekazano "S." Oddział [...] w użytkowanie czasowe do końca 1985 r. teren położony w [...] przy ul. [...].

Decyzją z dnia 5 września 1988 r. nr [...] Kierownik Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu [...] działając na podstawie art. 163 kpa w zw. z art. 101 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. Nr 22, poz. 99) zmienił pkt II decyzji ustalając wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania gruntu na kwotę 47.520 zł.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] stwierdziło nieważność decyzji z dnia 5 września 1988 r. z powodu zaistnienia przesłanek z art. 156 § 1 pkt 2 kpa. Zmieniona przez organ decyzja nie znajdowała się już w obrocie prawnym, albowiem utraciła moc z końcem 1985 r., czego konsekwencją było obciążenie opłatą podmiotu, który nie posiadał żadnych uprawnień do wspomnianego terenu. Kolegium uznało, że decyzja ta rażąco naruszyła art. 39 i 87 ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości. Decyzję tę SKO utrzymało w mocy po ponownym rozpatrzeniu sprawy na wniosek "S.", stwierdzając nadto, iż błędnie powołano się w podstawie na przepisy art. 163 kpa i 101 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r., które nie mogły stanowić podstawy do wydania decyzji.