Wyrok NSA z dnia 16 maja 2006 r., sygn. I OSK 14/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Adamiak, Sędziowie NSA Anna Łuczaj, , Maria Wiśniewska (spr.), Protokolant Iwona Sadownik, po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 października 2005 r. sygn. akt III SA/Gd 261/05 w sprawie ze skargi W. P. na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie prawa do świadczenia przedemerytalnego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 10 października 2005 r., oddalił skargę W. P. wniesioną na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...], nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Starosty Starogardzkiego z dnia [...], nr [...] odmawiającą skarżącej przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego.

W uzasadnieniu powyższego wyroku zawarto następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną.

Skarżąca W. P. została zarejestrowana w dniu 8 czerwca 2004 r. w Powiatowym Urzędzie Pracy w [...] jako osoba bezrobotna z prawem do zasiłku dla bezrobotnych od dnia 16 czerwca 2004 r. W dniu 16 lipca 2004 r. złożyła wniosek o przyznanie jej prawa do świadczenia przedemerytalnego, Starosta Starogardzki wyżej opisaną decyzją odmówił jej jednak przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego - od dnia 17 lipca 2004 r. - gdyż rozwiązanie umowy o pracę ze skarżącą nie nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisu art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. a ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu.

Po rozpoznaniu odwołania skarżącej, Wojewoda Pomorski decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji i stwierdził, że skarżąca nie spełnia - określonych w art. 37k ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514) - wymogów, od których uzależnione zostało prawo do świadczenia przedemerytalnego, bowiem nie osiągnęła wymaganego dla kobiet wieku 58 lat (pkt 1), rozwiązanie stosunku pracy nie nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy (pkt 2), nie legitymuje się okresem uprawniającym do emerytury wynoszącym co najmniej 35 lat dla kobiet do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (pkt 3). Nie spełniła także pozostałych wymogów określonych w pkt 4 i 5 powołanego przepisu.