Wyrok NSA z dnia 14 wrzenia 2006 r., sygn. I OSK 48/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zbigniew Rausz Sędziowie sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 14 września 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Centralnego Związku Spółdzielni "S." w likwidacji w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 sierpnia 2005 r. sygn. akt I SA 1238/03 w sprawie ze skargi Centralnego Związku "S." Chłopska w likwidacji w [...] na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją nr [...] z dnia [...] stwierdził nieważność decyzji Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy - Wydział Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej z dnia 17 lipca 1973 r. W uzasadnieniu decyzji Prezes stwierdził, że zaskarżona decyzja z dnia 17 lipca 1973 r. wydana została bez ustalenia stanu faktycznego i prawnego nieruchomości, rażąco naruszała prawo (przepis art. 3 ustawy o gospodarce terenami w miastach i osiedlach), co wobec braku negatywnych przesłanek określonych w art. 156 § 2 kpa jest podstawą do stwierdzenia nieważności decyzji. Zaś za rażące naruszenie powołanego art. 3 ustawy o gospodarce terenami w miastach i osiedlach należy uznać brak wykonania w kwestionowanej decyzji jego dyspozycji, skoro w decyzji tej zadysponowano nieruchomością bez jej konkretnego określenia w przestrzeni i z pominięciem częściowego jej zagospodarowania na cele realizowane przez inną jednostkę, tj. PKP. Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz.U. z 1969 r. Nr 22, poz. 159) tereny państwowe mogły być przekazane organizacjom spółdzielczym w użytkowanie, przy czym stosownie do przepisu § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 maja 1962 r. w sprawie przekazywania terenów w miastach i osiedlach (Dz.U. z 1969 r. Nr 3, poz. 19) decyzja o przekazaniu terenu w użytkowanie powinna określać położenie i powierzchnię terenu oraz oznaczenie księgi wieczystej, jeżeli jest prowadzona dla tego terenu. Ponadto decyzja taka powinna zawierać opis budynków i urządzeń znajdujących się na przekazywanym terenie. Tymczasem w decyzji nie opisano precyzyjnie terenu oddanego w użytkowanie Centrali Rolniczej Spółdzielni "S." w [...], a podano jedynie przybliżoną powierzchnię przekazywanego terenu. Nie odniesiono się również do księgi wieczystej (Nr hip. 1552). Co więcej, jak wynika z akt sprawy, na terenie objętym decyzją z dnia 17 lipca 1973 r. znajdują się przebiegające w wykopie tory kolejowe linii średnicowej oraz urządzenia techniczne Dworca Centralnego, o których nie wspomniano w decyzji. Ponadto, linia kolejowa istnieje na przedmiotowym terenie od czasu budowy Drogi Żelaznej Warszawsko-Wileńskiej, tj. od połowy XIX wieku. Oznacza to, ż przedmiotowa linia kolejowa przeszła pod zarząd Ministerstwa Komunikacji na podstawie art. 1 dekretu z dnia 7 lutego 1919 r. o przejściu kolei zabudowanych przez b. władze okupacyjne pod zarząd Ministerstwa Komunikacji (Dz.Praw P.P. Nr 14, poz 152), a następnie pod zarząd Ministerstwa Kolei Żelaznych (§ 1 rozporządzenia Ministra Kolei Żelaznych z dnia 9 kwietnia 1921 r. - Dz.U. Nr 37 poz. 225). Z kolei zgodnie z rozporządzeniem Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 24 września 1926 r. o utworzeniu przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" (art. 1 i 3 rozporządzenia) zarząd kolejami państwowymi został powierzony przedsiębiorstwu państwowemu Polskie Koleje Państwowe, a zatem, w dacie wydania spornej decyzji, przedmiotowy teren znajdował się w użytkowaniu Przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe", do którego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 2 grudnia 1960 r. o kolejach (Dz.U. Nr 54, poz. 311) należało utrzymywanie i eksploatacja kolei.