Wyrok NSA z dnia 12 maja 2006 r., sygn. I OSK 1124/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ludwik Żukowski, Sędziowie NSA Małgorzata Pocztarek, Jolanta Rajewska(spr.), Protokolant Edyta Pawlak, po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2005r. sygn. akt II SA/Wa 1644/04 w sprawie ze skargi W. J. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie przeniesienia na inne stanowisko służbowe oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2005 r. sygn. akt II SA/Wa 1644/04 oddalił skargę W. J. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przeniesienia na inne stanowisko służbowe.

Wyrok zapadł w następujących okolicznościach sprawy.

Komendant Wojewódzki Policji w [...] rozkazem personalnym z dnia [...] nr [...] zwolnił W. J. z dniem 31 stycznia 2004 r. ze stanowiska specjalisty Wydziału Dochodzeniowo-Śledczego Komendy Wojewódzkiej Policji w [...] i z dniem 1 lutego 2004 r., na podstawie art. 36 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, ze zm.) przeniósł skarżącego z urzędu do dalszego pełnienia służby w Komendzie Miejskiej Policji w [...].

Po rozpatrzeniu odwołania W. J. Komendant Główny Policji rozkazem personalnym z dnia [...] nr [...] uchylił powyższą decyzję w części dotyczącej terminu przeniesienia do służby w Komendzie Powiatowej Policji w [...], ustalił nowy termin tego przeniesienia na dzień 29 czerwca 2004 r., a w pozostałym zakresie decyzję organu I instancji utrzymał w mocy. W uzasadnieniu organ odwoławczy stwierdził, że Policja stanowi umundurowaną i uzbrojoną formację przeznaczoną do ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego. Jednym z podstawowych warunków wykonywania tego zadania jest dyspozycyjność i zdyscyplinowanie funkcjonariuszy. Granice tej dyspozycyjności określa ustawa o Policji oraz wydane na jej podstawie akty wykonawcze (wyrok SN z dnia 4 lutego 1993 r. sygn. akt II AZP 38/92). Stosunek zatrudnienia policjanta nie jest stosunkiem pracy, którego istotną cechą jest równorzędność stron. Służba w Policji nie jest zwykłą praca najemną. Stosunek służbowy policjanta ma charakter administracyjnoprawny, którego istotne składniki jednostronnie i władczo kształtuje przełożony właściwy w sprawach osobowych. Przełożony, posiadając - poza pewnymi ograniczeniami ustawowymi - uprawnienia do władczego, jednostronnego, ustalania treści stosunku służbowego, może przenieść lub delegować policjanta, bez jego zgody, do innej jednostki albo na inne stanowisko. Skarżący do Komendy Powiatowej Policji w [...] został przeniesiony na wniosek Komendanta tej jednostki, uzasadniony potrzebą wzmocnienia nadzoru nad pracą dochodzeniową jednostki oraz z uwagi na to, że doświadczenie i kwalifikacje zawodowe funkcjonariusza oraz sposób wywiązywania się przez niego z powierzonych mu obowiązków podczas delegowania do Komisariatu Policji w [...] dają gwarancję właściwego pełnienia służby. Decyzja w tym zakresie została podjęta i jest zgodna z art. 36 ustawy o Policji. Postępowanie w tej sprawie prowadzone było prawidłowo. Stronie zapewniono możliwość czynnego udziału w postępowaniu. Rozstrzygniecie nie narusza słusznego interesu policjanta, albowiem składniki jego uposażenia nie uległy zmianie. Zgodne jest ponadto z interesem służby, który wymagał wzmocnienia nadzoru nad pracą dochodzeniową w Komendzie Miejskiej Policji w [...] przez powołanie na stanowisko Zastępcy Komendanta Komisariatu w [...] oficera posiadającego odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie zawodowe. Organ I instancji błędnie jednak zastosował art. 130 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, ze zm.) - dalej cytowanej w skrócie jako "kpa". Decyzji z dnia [...] nie nadano przewidzianego w art. 108 kpa rygoru natychmiastowej wykonalności, a zatem nie podlegała ona wykonaniu przed upływem terminu do wniesienia odwołania. Rozstrzygnięcie Komendanta Wojewódzkiego Policji należało w tej sytuacji uchylić w części dotyczącej daty przeniesienia skarżącego do Komendy Miejskiej Policji w [...].