Wyrok NSA z dnia 24 marca 2006 r., sygn. I OSK 962/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.), Sędziowie NSA Anna Lech, Zbigniew Rausz, Protokolant Iwona Sadownik, po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2005 r. sygn. akt II SA/Wa 145/05 w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2005 r., sygn. akt II SA/Wa 145/05 uwzględnił skargę A. P. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z [...], nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby, uchylając ją, a także uchylając utrzymany nią w mocy rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji nr [...] z [...].

W uzasadnieniu swego orzeczenia Sąd stwierdził, że A. P. raportem z dnia 8 lipca 2004 r. złożył prośbę o zwolnienie go ze służby w Policji z dniem 31 października 2004 r. w związku z nabyciem praw emerytalnych, a Komendant Główny Policji rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...], działając na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 4, w związku z art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58 ze zm.), po rozpatrzeniu jego prośby o zwolnienie, zwolnił go ze służby w Policji z dniem 31 października 2004 r. Na zasadzie art. 107 § 4 kpa organ odstąpił od sporządzenia uzasadnienia, zaś stosownie do treści art. 130 § 4 kpa decyzja podlegała wykonaniu przed upływem terminu do wniesienia odwołania.

Powołany jako podstawa prawna zwolnienia ze służby przepis art. 41 ust. 2 pkt 4 ustawy o Policji stanowi, że policjanta można zwolnić ze służby w przypadku nabycia prawa do emerytury z tytułu osiągnięcia 30 lat wysługi emerytalnej. Oznacza to jednoznacznie, że decyzja wydana na tej podstawie ma charakter uznaniowy, a zatem zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie jest zwolniona z obowiązku uzasadnienia prawnego i faktycznego (por. wyrok NSA z dnia 19 lipca 1982 r., II SA 883/82, PiP 1983, nr 6, s. 141 z glosą A. Wasilewskiego). Przyczyną odstąpienia od uzasadnienia nie może być w tym przypadku jedynie wskazanie w sentencji rozkazu z dnia [...], że został on wydany na prośbę skarżącego o zwolnienie ze służby, gdyż podstawą zwolnienia nie jest przepis art. 41 ust. 3 ustawy o Policji stanowiący, że policjanta zwalania się ze służby w terminie 3 miesięcy od dnia pisemnego zgłoszenia przez niego wystąpienia ze służby. Analogicznie - nie jest trafne stanowisko organu, iż decyzja podlegała wykonaniu w trybie art. 130 § 4 kpa z uwagi na fakt zgodności z żądaniem wszystkich stron. Nie ulega bowiem wątpliwości, że A. P. wystąpił o zwolnienie go ze służby w Policji i jego zwolnienie winno nastąpić na podstawie art. 41 ust. 3 ww. ustawy, nie ma przy tym znaczenia, z jakiego powodu zwrócił się z takim wnioskiem. A skoro tak, to rozkaz personalny o zwolnieniu ze służby i samo zwolnienie winno być dokonane w nieprzekraczalnym terminie 3 miesięcy od daty złożenia wniosku. Tymczasem Komendant Główny Policji nie negując przecież faktu, że zwolnienie nastąpiło na prośbę funkcjonariusza, gdyż było to niezbędne do odstąpienia od uzasadnienia rozkazu personalnego i jego wykonalności przed upływem terminu do wniesienia odwołania, datę zwolnienia określił na dzień 31 października 2004 r., a więc już po upływie tego terminu.