Wyrok NSA z dnia 28 wrzenia 2006 r., sygn. II FSK 1232/05

Sprzedaż prawa do żądania ustanowienia prawa użytkowania wieczystego gruntu należy zaliczyć do tego rodzaju praw majątkowych, z których przychody podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia del. NSA Krystyna Zaremba, Protokolant Ewelina Król, po rozpoznaniu w dniu 28 września 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Aleksandry K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 czerwca 2005 r. sygn. akt III SA/Wa 583/05 w sprawie ze skargi Aleksandry K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 20 grudnia 2004 r. (...) w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego od osób fizycznych za 2000 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Aleksandry K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1.200 /słownie: jeden tysiąc dwieście/ złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 1 czerwca 2005 r., III SA/Wa 583/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Aleksandry K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 20 grudnia 2004 r. (...), w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r.

Na etapie postępowania kasacyjnego spór w sprawie sprowadza się do przesądzenia, czy sprzedaż roszczenia do ubiegania się o oddanie proporcjonalnej części gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ zwanej dalej w skrócie u.p.d.o.f. W tym zakresie dokonano w sprawie następujących ustaleń faktycznych i prawnych.

Kwestionowaną przed Sądem pierwszej instancji decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w W. uchylił decyzję organu podatkowego pierwszej instancji w całości i określił Aleksandrze K. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. W podstawie prawnej rozstrzygnięcia organ odwoławczy powołał art. 233 par. 1 pkt 2 lit. "a" oraz art. 220 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f.