Wyrok NSA z dnia 17 stycznia 2006 r., sygn. I FSK 511/05

Przepis z art. 122 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ definiuje zasadę prawdy materialnej obowiązującej w postępowaniu podatkowym. Zgodnie z tym unormowaniem, organy podatkowe podejmują wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy w postępowaniu podatkowym. Realizacja tej zasady znajduje swe odzwierciedlenie w przepisach dotyczących postępowania podatkowego, a w szczególności w unormowaniu zawartym w art. 187 par. 1 Ordynacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2006 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. Ośrodek Zamiejscowy w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 1 lutego 2005 r. I SA/Wr 2477/03 w sprawie ze skargi "D.", Spółki z o.o. w D. na decyzję Izby Skarbowej w W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia 25 sierpnia 2003 r. (...) w przedmiocie określenia kwoty zwrotu różnicy podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2001 r. oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego - uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania WSA we Wrocławiu; (...).

UZASADNIENIE

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, wyrokiem z dnia 1 lutego 2005 r., I SA/Wr 2477/03, uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 25 sierpnia 2003 r., utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia 16 maja 2003 r., w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2001 r.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, iż w wyniku kontroli ustalono, że Spółka niesłusznie uwzględniła podatek naliczony, zawarty w fakturze VAT z dnia 3 grudnia 2001 r., wystawionej przez "A." s.c. w B., z tytułu sprzedaży inwestycji w obcych obiektach w budynku na kwotę netto 110.453,85 zł oraz podatek VAT w wysokości 24.299,85 zł. Transakcja powyższa polegała na zwrocie nakładów inwestycyjnych poniesionych przez Spółkę "A." w środku trwałym podatnika. Organ podatkowy uznał, że inwestycja w obcym środku trwałym nie spełnia definicji towaru ani usługi, określonej w art. 4 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, a czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.