Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 1 lutego 2005 r., sygn. I SA/Wr 2477/03

Dnia 1 lutego 2005 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w następującym składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Katarzyna Radom Sędziowie: Sędzia WSA Zbigniew Łoboda Asesor WSA Marta Semiczek ( sprawozdawca ) Protokolant: Aleksandra Madej po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia 2005 roku sprawy ze skargi A sp. z o.o. w D. na decyzję Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie określenia kwoty zwrotu różnicy podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2001 oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego; I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza na rzecz skarżącej od Dyrektora Izby Skarbowej we W. kwotę 3, 188,08 zł ( trzy tysiące sto osiemdziesiąt osiem zł, osiem gr) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w Z. Ś. z dnia [...] nr [...] w sprawie podatku od towarów i usług za grudzień 2001r.

W wyniku kontroli ustalono, że w rozliczeniu za badany okres Spółka niesłusznie uwzględniła podatek naliczony zawarty w fakturze VAT nr [...] z dnia [...], wystawionej przez A s. c. w B., z tytułu "sprzedaży inwestycji w obcych obiektach w budynku przy ulicy B.C. [...] w D." na kwotę netto [...] oraz podatek VAT w wysokości [...]. Transakcja powyższa polegała na zwrocie nakładów inwestycyjnych poniesionych przez Spółkę A w środku trwałym podatnika. Organ skarbowy uznał, żę inwestycja w obcym środku trwałym nie spełnia definicji towaru ani usługi, określonej w art. 4 pkt 1 i 2 ustawy o podatku VAT, i czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Skoro Spółka A wystawiła fakturę, w której czynność powyższą opodatkowała 22% stawką VAT to zdaniem organu pierwszej instancji zastosowanie znalazł art.33 ust. l ustawy o VAT nakazujący zapłatę należnego podatku VAT. Natomiast w myśl § 50 ust. 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999r., faktura ta nie mogła stanowić dla Spółki B podstawy do zwrotu różnicy podatku.