Wyrok NSA z dnia 8 lipca 2005 r., sygn. I FSK 27/05

1.W skardze kasacyjnej w odniesieniu do wymienionych przepisów art. 116 Ordynacji podatkowej oraz art. 5 § 1 i 2 Prawa upadłościowego wskazano, oprócz niewłaściwego zastosowania, także drugą z postaci naruszenia prawa materialnego, wymienioną w art. 174 pkt 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a mianowicie błędną wykładnię, czyli mylne rozumienie tych przepisów. Jednakże w skardze kasacyjnej w ogóle nie podano, w czym to mylne rozumienie wymienionych przepisów miałoby się wyrażać, zaś stosownie do art. 176 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi powinno zawierać nie tylko przytoczenie podstaw kasacyjnych, ale i ich uzasadnienie. A za uzasadnienie błędnej wykładni nie można uznać zarzutów odnoszących się do ustaleń faktycznych.
2. Sąd administracyjny, sprawując kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem (art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269), nie dokonuje własnych ustaleń faktycznych, gdyż nie przeprowadza postępowania dowodowego (poza szczególnym przypadkiem przewidzianym w art. 106 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stanowiącym o możliwości przeprowadzenia dowodów uzupełniających z dokumentów), lecz jedynie bada stan faktyczny ustalony przez organy administracji publicznej, sprawdzając, czy organy te nie naruszyły przy tym właściwych przepisów procedury administracyjnej, w tym także, czy w sposób wyczerpujący zebrały cały materiał dowodowy oraz czy właściwie oceniły zebrane dowody. Jednakże - o czym już była mowa wcześniej - Naczelny Sąd Administracyjny w tym zakresie może dokonać kontroli kasacyjnej wyroku sądu administracyjnego pierwszej instancji tylko w ramach podstawy kasacyjnej z punktu 2 art. 174 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Wyrokiem z dnia 2 marca 2004r., I SA/Po 1153/02, Wojewódzki SądAdministracyjny w Poznaniu oddalił skargę skarżącej na decyzję IzbySkarbowej w Zielonej Górze z dnia 11 marca 2002 r. w przedmiocieodpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe.