Wyrok NSA z dnia 13 lutego 2008 r., sygn. II FSK 1605/06

W każdym przypadku wydania przez organ podatkowy decyzji na podstawie przepisów art. 107 § 1, art. 108 § 1 oraz art. 116 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej rozważaniu podlegają zarówno przesłanki pozytywne odpowiedzialności tej kategorii osób trzecich, jak i przesłanki wobec istnienia których następuje wyłączenie tej odpowiedzialności, tzw. przesłanki egzoneracyjne. Nierozważenie przez organ podatkowy którejkolwiek z tych przesłanek skutkuje wadliwością decyzji opartej na podstawie wymienionych przepisów.

Wyrokiem z dnia 13 czerwca 2006 r., sygn. akt I SA/Gl 1606/05, w sprawie ze skargi Z. J., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 29 lipca 2005 r. w przedmiocie odpowiedzialności osoby trzeciej za zobowiązanie podatkowe spółki w podatku dochodowym od osób prawnych i orzekł, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się wyroku.

W uzasadnieniu orzeczenia podano, że decyzją z dnia 29 lipca 2005 r. Dyrektor Izby Skarbowej w K. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. Ś. z dnia 10 maja 2005 r., którą organ pierwszej instancji orzekł o odpowiedzialności podatkowej Z. J. za nieuregulowane zobowiązania podatkowe "R." Sp. z o.o. w likwidacji w W. Ś. (dalej: "spółka") z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r., określonego decyzją z dnia 24 stycznia 2003 r.

Organ odwoławczy podniósł, że z uwagi na moment powstania zaległości podatkowej, przesłanki i zakres odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej należy oceniać w świetle art. 107 - 119 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2002 r.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w K., na gruncie rozpatrywanej sprawy zaistniały przesłanki odpowiedzialności podatkowej skarżącego przewidziane w art. 116 Ordynacji podatkowej. Strona w okresie, gdy powstało zobowiązanie podatkowe spółki za 2000 r. pełniła funkcję prezesa zarządu (od dnia 16 lipca 1997 r. do dnia 3 sierpnia 2001 r.), egzekucja przeciwko spółce okazała się bezskuteczna, a Z. J. nie wykazał, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie zapobiegające upadłości (postępowanie układowe), albo, że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiły nie z jego winy. Strona nie wskazała też mienia, z którego egzekucja byłaby możliwa.