Wyrok NSA z dnia 11 marca 2010 r., sygn. II FSK 1858/08

Członek zarządu powinien znać na bieżąco stan finansów spółki, a co za tym idzie możliwość zaspokojenia długów. Wobec tego, że zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych powstaje z mocy prawa, badanie przesłanek egzoneracyjnych powinno nastąpić z uwzględnieniem kwoty zobowiązania podatkowego określonej w decyzji, a nie deklaracji podatkowej, wskazującej inną wysokość zobowiązania podatkowego, niż wynikająca z przepisów prawa.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędziowie NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), WSA del. Anna Dumas, Protokolant Justyna Bluszko - Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 433/08 w sprawie ze skargi S. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 20 grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz S. W. kwotę 530 (słownie: pięćset trzydzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 433/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę S. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 20 grudnia 2007 r. w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej członka zarządu za zaległości podatkowe spółki w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002 r.

Ze stanu sprawy przyjętego prze Sąd pierwszej instancji wynika, że decyzją z dnia 22 września 2006 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. określił "T." Sp. z o.o. (spółka) zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2002. Od powyższej decyzji spółka wniosła odwołanie. Dyrektor Izby Skarbowej w W. postanowieniem z dnia 8 stycznia 2007 r. - działając na podstawie art. 228 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - zwanej dalej ord. pod., stwierdził niedopuszczalność odwołania. Stosownie do art. 128 ord. pod. zaskarżona decyzja stała się ostateczna w administracyjnym toku instancji. Ze zgromadzonego w sprawie materiału wynika, że spółka nie uregulowała w całości zobowiązania podatkowego, bowiem na poczet podatku dochodowego od osób prawnych za 2002 r. wpłaciła ona kwotę 732.104 zł. Kwota 68.320 zł stała się zatem zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 § 1 ord. pod.