Wyrok NSA z dnia 24 maja 2005 r., sygn. OSK 1792/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska ( spr. ), Sędziowie NSA Janina Antosiewicz, Andrzej Gliniecki, Protokolant Iwona Sadownik, po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Lucyny C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 lipca 2004 r. sygn. akt III SA/Łd 650/04 w sprawie ze skargi Lucyny C. na decyzję Wojewody Ł. z dnia 10 września 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy zmiany decyzji w sprawie zasiłku przedemerytalnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na rzecz adwokat Katarzyny S. kwotę 180 zł. /sto osiemdziesiąt złotych/ tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.

Uzasadnienie

OSK 1792/04

Uzasadnienie

W dniu 28 grudnia 2000 r. Lucyna C. zarejestrowała się w Powiatowym Urzędzie Pracy w Z. i złożyła wniosek o przyznanie zasiłku przedemerytalnego. Decyzją z dnia 29 grudnia 2000 r. (...) Starosta Powiatu Z. orzekł o przyznaniu prawa do zasiłku w wysokości 120 % kwoty bazowej w oparciu o art. 37j ust. 1 i 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./. Decyzja ta stała się ostateczna. W dniu 2 czerwca 2003 r. Pani Lucyna C. wystąpiła o jej zmianę na podstawie art. 155 Kodeksu postępowania administracyjnego /dalej Kpa, t.j. Dz.U. 2000 nr 98 poz. 1071 ze zm./.

Decyzją z dnia 26 czerwca 2003 r. (...) Starosta Powiatu Z., działając na podstawie art. 104 i 155 Kpa odmówił zmiany swojej ostatecznej decyzji z dnia 29 grudnia 2000 r. w przedmiocie przyznania Lucynie C. prawa do zasiłku przedemerytalnego w wysokości 120 % kwoty bazowej. Stwierdził bowiem, iż zmianie takiej sprzeciwia się art. 37j ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Zgodnie z ust. 5 tego przepisu prawo do pobierania zasiłku przedemerytalnego w wysokości 160% przysługuje osobie, której stosunek pracy lub stosunek służbowy został rozwiązany z przyczyn dotyczących zakładu pracy w sytuacji, gdy zakład ten rozwiązał ten stosunek z co najmniej 100 pracownikami wykonującymi pracę na terenie jednego powiatowego urzędu pracy. Powyższy warunek nie został spełniony, a sugestia strony, że należy zsumować ilość osób na terenie jednego powiatowego urzędu pracy jest błędna i sprzeczna z uchwała 7 sędziów NSA z dnia 21 października 2002 r. OPS 10/02.