Wyrok NSA z dnia 23 listopada 2005 r., sygn. I OSK 715/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ludwik Żukowski ( spr.), Sędziowie NSA Janina Antosiewicz, Małgorzata Borowiec, Protokolant Anna Harwas, po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. S. od wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Lublinie z dnia 15 marca 2005r. sygn. akt III SA/Lu 730/04 w sprawie ze skargi G. S. na uchwałę Rady Miejskiej w Zamościu z dnia 9 listopada 1992 r. Nr XXXVII/299/92 w przedmiocie ustalenia czasu pracy placówek handlu detalicznego, gastronomicznych, usługowych i rozrywkowych na terenie Zamościa oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

I OSK 715/05

U z a s a d n i e n i e

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie (zwany dalej WSA lub sądem pierwszej instancji) wyrokiem z dnia 15 marca 2005r., sygn. akt III SA/Lu 730/04 oddalił skargę G. S. na uchwałę Rady Miejskiej w Zamościu z dnia 9 listopada 1992r. Nr XXXVII/299/92 w przedmiocie ustalenia czasu pracy placówek handlu detalicznego, gastronomicznych, usługowych i rozrywkowych na terenie miasta Zamościa. Zawarte w uzasadnieniu główne motywy rozstrzygnięcia WSA były następujące: zaskarżoną uchwałą, wydaną na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie terytorialnym (w dacie podejmowania uchwały opublikowanej w Dz.U. z 1990r., nr 16, poz. 16 ze zm.), art. XII § l ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - przepisy wprowadzające Kodeks pracy (Dz.U. Nr 24, poz. 141 ze zm.) oraz art. 22 ustawy z dnia 17 maja 1990r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy, a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 34, poz. 198 ze zm.) Rada Miejska w Zamościu ustaliła minimalny czas pracy m. in. dla placówek handlowych na terenie miasta Zamościa. Pismem z dnia 13 kwietnia 2004r. G. S. wezwała Radę Miejską w Zamościu do zmiany powyższej uchwały jako naruszającej jej uprawnienia z tytułu posiadania lokalu, poprzez zezwolenie na prowadzenie uciążliwej działalności gospodarczej w sąsiedztwie lokali mieszkalnych i legalizowanie zachowań wykraczających dalece poza wykonywanie prawa własności. W skardze do WSA skarżąca podniosła, iż zaskarżona uchwała narusza uprawnienia właścicieli i posiadaczy lokali mieszkalnych, sąsiadujących z lokalami użytkowymi, w których jest prowadzona działalność gospodarcza w godzinach nocnych; zezwala ona na handel alkoholem do godz. 1-szej następnego dnia, nie rozróżniając przy tym punktów handlowych prowadzonych w odrębnych budynkach od punktów handlowych prowadzonych w wielolokalowych budynkach mieszkalnych. Takie działanie narusza art. 140 i 144 k.c. Taka sytuacja występuje w miejscu, gdzie znajduje się nocny sklep z alkoholem, który sąsiaduje z nieruchomością posiadaną przez skarżącą.