Wyrok NSA z dnia 7 października 2005 r., sygn. II OSK 89/05

1. Budowa masztu telefonii komórkowej nie stanowi robót budowlanych polegających na montażu urządzenia będącego elementem wyposażenia budynku. Maszt antenowy telefonii komórkowej nie stanowi w żadnym przypadku elementu wyposażenia budynku. Ponadto w myśl art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ m.in. nadbudowa obiektu budowlanego, a taką jest ustawienie na nim masztu o wysokości 7 m, wymaga ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.

2. Użyte w art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska /Dz.U. nr 62 poz. 627 ze zm./ określenie "przedsięwzięcie" zdefiniowane w tym przepisie jako ingerencja w środowisko polegająca na przekształceniu lub zmianie sposobu zagospodarowania terenu, jest tożsame ze zmianą sposobu zagospodarowania terenu wymagająca ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu w rozumieniu art. 39 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym.

Skoro przed wydaniem pozwolenia budowlanego na budowę masztu /stacji bazowej telefonii komórkowej/ wymagane jest wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu to stosownie do art. 46 ust. 1 i 4 pkt 1 Prawa ochrony środowiska przed wydaniem decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu niezbędne jest przeprowadzenie postępowania w sprawie oceny oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 7 października 2005 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Ogólnoadministracyjnej ze skargi kasacyjnej PTK "C." Sp. z o.o. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 października 2004 r. 7/IV SA 1043/03 w sprawie ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej "G." w W. na decyzję Wojewody M. z dnia 18 lutego 2003 r. (...) w przedmiocie pozwolenia na budowę - oddala skargę kasacyjną.