Wyrok NSA z dnia 15 marca 2005 r., sygn. FSK 1514/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (spr.), Sędziowie NSA Edyta Anyżewska, Antoni Hanusz, Protokolant Piotr Dębkowski, po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2005 r. na rozprawie w II Wydziale Izby Finansowej skargi kasacyjnej "I." Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 2 marca 2004 r. sygn. akt I SA/Łd 1256/02 w sprawie ze skargi "I." Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia 25 kwietnia 2002 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od skarżącej spółki "I." Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. kwotę 1.800 zł (słownie jeden tysiąc osiemset złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 2 marca 2004 r. /I SA/Łd 1256/02/ oddalił skargę "I." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia 25 kwietnia 2002 r., (...), w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r.

2. W uzasadnieniu Sąd I instancji stwierdził, iż w wyniku przeprowadzonej kontroli skarbowej, Inspektor Kontroli Skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. decyzją z dnia 23 listopada 2001 r. (...) określił "I." Spółce z o.o. w Ł. zobowiązanie podatkowe powstałe w podatku dochodowym od osób prawnych za rok 2000 w kwocie 257.255 zł, zaległość podatkową w wysokości 63,923 zł i należne odsetki za zwłokę w kwocie 16.024,50 zł. Inspektor Kontroli Skarbowej zakwestionował możliwość zaliczenia przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów, kwoty 325.466,53 zł stanowiącej wartość towarów zakupionych przez Spółkę w latach 1996-2000, zakwalifikowanych następnie protokołem sporządzonym w dniu 28 maja 2000 r. jako "towary nie nadające się do sprzedaży" oraz kwoty 4.510,37 zł przekraczającej 0,25% osiągniętego dochodu, przeznaczonej na cele reprezentacji i reklamy. Nabyte w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej towary, zaklasyfikowane następnie jako nie nadające się do sprzedaży Spółka przekazała jako darowiznę na rzecz katolickiej szkoły i kościelnej osoby prawnej. Podkreślono, iż ustanowione przez Spółkę darowizny o łącznej wartości 325.466,53 zł miały na celu wesprzeć działalność oświatowo-wychowawczą i kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą. Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie uznaje się za koszt uzyskania przychodu wydatków poniesionych na darowizny bowiem przepis art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. "a i b" powołanej ustawy wyraźnie stanowi, iż podstawę opodatkowania stanowi dochód po odliczeniu darowizn ustanowionych m.in. na cele oświatowo-wychowawcze do wysokości nie przekraczającej 15% dochodu i na działalność charytatywno-opiekuńczą do wysokości nie przekraczającej 10% osiągniętego dochodu.