Wyrok NSA z dnia 4 listopada 2005 r., sygn. FSK 2493/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Borkowski, Sędziowie NSA Krystyna Nowak, Jerzy Rypina (spr.), Protokolant Piotr Dębkowski, po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2005 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 19 maja 2004 r. sygn. akt I SA/Łd 1098/03 w sprawie ze skargi Spółki z o. o. PHZ "M." w Ł. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia 30 czerwca 2003 r. (...) w przedmiocie określenia wysokości straty podatkowej w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 19 maja 2004 r. I SA/Łd 1098/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, po rozpoznaniu skargi PHZ "M." sp. z o.o. z siedzibą w Ł. uchylił decyzję Izby Skarbowej w Ł. z 30 czerwca 2003 r. (...) oraz poprzedzającą ją decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w Ł. z 27 maja 2002 r. w sprawie określenia Spółce wysokości zaległości w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 r. Równocześnie Sąd zasądził od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz strony skarżącej kwotę 250 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Z uzasadnienia wyroku wynikało, że - jak wskazały organy podatkowe - skarżąca Spółka zawarła trzy umowy o wykup wierzytelności: 1/ z P. P.-A. Bankiem SA /obecnie "F." Bank/ - umowę z 12 kwietnia 1999 r., 2/ z "H." S.A. z 9 kwietnia 1999 r. uzupełnioną umową z 8 kwietnia 2000 r., 3/ z GE (...) Bank S.A. w G.

Dwie pierwsze umowy /jakkolwiek różnie nazwane/ dotyczyły wykupu wierzytelności na zasadzie faktoringu; banki przejęły na siebie wierzytelności z tytułu dostaw towarów w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek dyskontowych i prowizji.

Warunkiem nabycia wierzytelności /stanowiących podstawę do udzielenia kredytu/ było przedstawienie faktur stwierdzających ich istnienie. Jak stanowił par. 1 pkt 2 umowy o kredyt faktoringowy z P. P.-A. Bankiem S.A. przejęcie faktur przez Bank było równoznaczne z wyrażeniem zgody na dokonanie cesji wierzytelności.