Wyrok NSA z dnia 26 października 2005 r., sygn. I FSK 30/05

Przy przenoszeniu odpowiedzialności na członka zarządu na podstawie art. 116 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ ciężar dowodu uwolnienia się od odpowiedzialności spoczywa na tym członku, co nie oznacza jednak, że organy podatkowe zwolnione są z obowiązku dowodzenia wynikającego z przepisów postępowania podatkowego określonego w art. 122 i art. 187 par. 1 Ordynacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej we W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 sierpnia 2004 r. I SA/Wr 1716/02 w sprawie ze skargi Grzegorza R. na decyzje Izby Skarbowej we W. z dnia 24 kwietnia 2002 r. (...) w przedmiocie orzeczenia odpowiedzialności Grzegorza R. jako członka zarządu za zaległości podatkowe "GR L." Spółki z o.o. w podatku od towarów i usług za miesiące od maja 1998 r. do grudnia 1998 r. oraz za marzec i kwiecień 1999 r. oddala skargę kasacyjną, (...).

UZASADNIENIE

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 24 sierpnia 2004 r., I SA/Wr 1716/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżone przez Grzegorza R. decyzje Izby Skarbowej we W. z dnia 24 kwietnia 2002 r. (...) w przedmiocie orzeczenia odpowiedzialności Grzegorza R. jako członka zarządu za zaległości podatkowe "GR L." spółki z o.o. w podatku od towarów i usług za miesiące od maja 1998 r. do grudnia 1998 r. oraz za marzec i kwiecień 1999 r.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Izba Skarbowa uznała, że mimo twierdzeń strony, nie zostały w postępowaniu wykazane okoliczności wyłączające odpowiedzialność członka zarządu spółki za zobowiązania podatkowe - w szczególności nie wykazano, że zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło we właściwym czasie. Izba Skarbowa wskazała, iż podstawa umorzenia postępowania w sprawie orzeczenia zakazu prowadzenia działalności przez członków zarządu GR L. spółki z o.o. nie została wykazana przez stronę. Z pisma Sądu Rejonowego z dnia 4 sierpnia 2000 r. wynika, iż uzasadnienie w tej sprawie nie zostało sporządzone, gdyż żaden z uczestników w ustawowym terminie nie wystąpił ze stosownym wnioskiem. Z postanowienia Sądu Rejonowego dla W.-F. z dnia 13 kwietnia 1999 r. (...) oddalającego wniosek o ogłoszenie upadłości spółki "GR L." oraz postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego W.-K. z dnia 20 czerwca 2000 r. umarzającego postępowanie egzekucyjne wobec "GR L." wynika - zdaniem Izby Skarbowej - iż wniosek o ogłoszenie upadłości zarządu spółki został złożony po terminie wskazanym w art. 5 par. 1 i par. 2 prawa upadłościowego. Izba Skarbowa podkreśliła w zaskarżonej decyzji, iż prawomocne postanowienie Sądu Rejonowego jest dokumentem o istotnej mocy dowodowej, bowiem fakty w nim stwierdzone korzystają z "powagi rzeczy osądzonej". Izba Skarbowa w swoim rozstrzygnięciu powołała się na wyroki Sądu Najwyższego /II CKN 650/97 - OSNC 1999 nr 3 poz. 64, II CKN 117/97 - nie publ./, w których stwierdzono, iż "właściwym czasem" do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości nie może być moment, w którym wniosek ten musi zostać oddalony, ze względu na to, że majątek dłużnika nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego.