Wyrok NSA z dnia 22 kwietnia 2004 r., sygn. OSK 98/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Edward Janeczko, Sędziowie NSA Alicja Plucińska - Filipowicz, Zbigniew Rausz(spr.), Protokolant Edyta Pawlak, po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Lubelskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji w Lublinie od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodka Zamiejscowego w Lublinie z dnia 12 listopada 2003 r. sygn. akt II SA/Lu 1006/02 w sprawie ze skargi S. G. na decyzję Lubelskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji w Lublinie z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie orzeczenia dyscyplinarnego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie, wyrokiem z 14 listopada 2003 r. sygn. akt II SA/Lu 1006/02 uchylił orzeczenie dyscyplinarne Komendanta Wojewódzkiego Policji w Lublinie z [...] Nr L.dz. [...] oraz poprzedzające je orzeczenie dyscyplinarne Komendanta Miejskiego Policji w Lublinie z [...] Nr [...] w przedmiocie wymierzenia S. G. kary dyscyplinarnej w postaci wydalenia ze służby.

Orzeczenie dyscyplinarne, którego dotyczy powyższy wyrok zostało wydane na podstawie art. 134 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji oraz przepisów rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 19 grudnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu udzielania wyróżnień oraz przeprowadzania postępowania dyscyplinarnego w stosunku do policjantów (Dz.U. z 1998 r. Nr 4, poz. 14). Z uzasadnienia tego orzeczenia wynika, że w dniu 9 maja 2002 r. Komendant Miejski Policji w Lublinie wszczął postępowanie dyscyplinarne wobec st. post. S. G. - policjanta Ogniwa Konwojowo-Ochronnego Sekcji Policji Sądowej i Konwojowej Komendy Miejskiej Policji w Lublinie obwinionego o to, że w dniu 8.V.2002 r. wbrew obowiązkowi zachowania trzeźwości, znajdując się w stanie po spożyciu alkoholu (1,86 promila alkoholu w wydychanym powietrzu), podjął czynności służbowe tj. o przewinienie wyczerpujące znamiona wykroczenia określonego w art. 70 § 2 Kodeksu Wykroczeń. Zebrany w trakcie prowadzonego postępowania dyscyplinarnego materiał dowodowy potwierdził popełnienie w sposób zawiniony przewinienia stanowiącego treść zarzutu. Zarzucone S. G. przewinienie stanowi jedno z najcięższych przewinień w służbie o zdecydowanie ujemnych skutkach dla służby ze względu na sprzeniewierzenie się podstawowym zasadom tej służby. Dlatego wymierzenie najsurowszej kary dyscyplinarnej jaką jest wydalenie ze służby w Policji jest w pełni uzasadnione.