Wyrok NSA z dnia 16 grudnia 2004 r., sygn. FSK 2181/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Krzymień, Sędziowie NSA Edyta Anyżewska, Jan Rudowski (spr.), Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2004 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "L." Spółki z o.o. z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 15 czerwca 2004 r. sygn. akt SA/Sz 2431/02 w sprawie ze skargi "L." Spółki z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Izby Skarbowej w S. z dnia 19 września 2002 r. (...) w przedmiocie odsetek od zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług za grudzień 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od skarżącej "L." Spółki z o.o. z siedzibą w S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w S. kwotę 2.700 /dwa tysiące siedemset/ złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

FSK 2181 / 04

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 15 czerwca 2004 r. SA/Sz 2431/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę "L." Sp. z. o.o. w S. na decyzję Izby Skarbowej w S. z dnia 19 września 2002 r. (...) w przedmiocie odsetek od zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2000 r. W ocenie Sądu pierwszej instancji, organ podatkowy określając Spółce odsetki za zwłokę, nie naruszył przepisu art. 53 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa / Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Sąd wyjaśnił, iż uprawnienie do naliczania odsetek za zwłokę w tym wypadku przysługiwało Inspektorowi Kontroli Skarbowej wydającemu decyzję na podstawie art. 21 par. 3 Ordynacji podatkowej w związku z art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. 1999 nr 54 poz. 572 ze zm./. Odwołując się ponadto do regulacji art. 21 ust. 8b ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wyjaśniono, iż zaliczenie z urzędu zwrotu podatku od towarów i usług na poczet zobowiązań zaległych oznacza, że zaliczenie to następuje z dniem, w którym ujawniło się prawo podatnika do otrzymania zwrotu względnie z dniem, w którym wystąpiła zaległość podatkowa. Z przytoczonych regulacji, w ocenie Sądu, wynikało, że w przypadku naliczenia odsetek od zaległości podatkowej na dzień wydania tej decyzji, nie jest możliwe jednoczesne zaliczanie na poczet tej zaległości jakiejkolwiek istniejącej w tym czasie po stronie podatnika nadpłaty /kwota zwrotu podatku VAT/. Zaliczenie takie może się bowiem dokonać wyłącznie w trybie określonym przepisem art. 273 par. 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, a więc w drodze postanowienia wydanego przez właściwy organ podatkowy dysponujący wiedzą nie tylko o istnieniu samej nadpłaty /kwota zwrotu podatku VAT/, ale również wszechstronną wiedzą o wszystkich ewentualnych zaległościach podatkowych. Stosownie do reguły określonej w art. 62 oraz art. 55 par. 2 Ordynacji podatkowej nadpłata, jak każda dokonana wpłata, podlega zaliczeniu na poczet zaległości. Wydanie takiego postanowienia w odniesieniu do zaległości podatkowej, co do której decyzją określono także wysokość odsetek za zwłokę na dzień wydania decyzji określającej samą zaległość, oznacza, iż określona decyzją wysokość odsetek staje się nieaktualna w sytuacji, gdy prawo do nadpłaty lub otrzymania zwrotu podatku VAT ujawniło się przed wydaniem tej decyzji, zaś sama wysokość odsetek wymaga ponownego naliczenia w zależności od stopnia zaspokojenia zaległości. Za pozbawiony uzasadnienia uznano w tych warunkach podniesiony w skardze zarzut nie uwzględnienia przez organ kontroli skarbowej, że na poczet zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2000 r. zaliczeniu podlegała kwota zwrotu podatku za miesiąc lipiec 2001 r., jaka wynikała z odrębnej decyzji tego organu. Jakkolwiek decyzja określająca Spółce wysokość zwrotu podatku za miesiąc lipiec 2001 r. Wydana została w tym samym dniu co decyzja określająca zaległość podatkową za miesiąc grudzień 2000 r. i obie one z tymże dniem stały się wykonalne, to jednakże wykonanie decyzji określającej wysokość kwoty zwrotu przez zaliczenie tej kwoty na poczet zaległego podatku za miesiąc grudzień 2000 r. oraz ewentualnych odsetek od tej zaległości mogło zostać dokonane jedynie w odrębnym postępowaniu przed urzędem skarbowym, jakie przewidziane zostało w art. 273 par. 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Rozstrzygnięcia takiego nie mogła obejmować decyzja wydana w wykonaniu dyspozycji przepisu art. 53 par. 4 Ordynacji podatkowej.