Wyrok NSA z dnia 25 sierpnia 2004 r., sygn. FSK 387/04

W art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ normodawca przyjął generalną zasadę, ważną w świetle reguł funkcjonowania międzynarodowego prawa podatkowego, że czynności cywilnoprawne, poza umowami sprzedaży, podlegają opodatkowaniu, jeżeli dotyczą rzeczy znajdujących się w Polsce lub praw majątkowych podlegających wykonaniu w Polsce. Następuje tu zatem opodatkowanie czynności cywilnoprawnych według zasady źródła, co pozwala ma unikanie podwójnego opodatkowania bez konieczności wykorzystywania postanowień umów o zapobieganiu podwójnemu opodatkowaniu. Powołana generalna zasada odnosi się wyłącznie do czynności cywilnoprawnych enumeratywnie wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 2 oraz w ust. 2 cyt. ustawy, nie dotyczy zaś wystawienia dokumentów wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 3 ustawy, tj. stwierdzających ustanowienie pełnomocnika, weksla i dokumentu przewozowego.