Wyrok NSA z dnia 14 października 2004 r., sygn. FSK 568/04

Nie można w skardze kasacyjnej skutecznie stawiać zarzutu nietrafnego zastosowania prawa materialnego, gdy z jej uzasadnienia wynika, że wadliwie zostały ustalone okoliczności stanu faktycznego, bez wskazania przy tym, jakie normy postępowania naruszył sąd pierwszej instancji w procesie kontroli legalności zaskarżonych decyzji /art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Marzeny G. i Roberta G. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 grudnia 2003 r. III SA 1597/02 w sprawie ze skargi Marzeny G. i Roberta G. na decyzję Izby Skarbowej w O. /Ośrodek Zamiejscowy w E./ z dnia 23 maja 2002 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych - oddala skargę kasacyjną, (...).

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 4 grudnia 2003 r., III SA 1597/02, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Marzeny G. i Roberta G. na decyzję Izby Skarbowej w O. Ośrodek Zamiejscowy w E. z dnia 23 maja 2002 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. Izba Skarbowa powyższą decyzją utrzymała w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w O. z dnia 5 marca 2002 r. Podatkowy organ odwoławczy stwierdził bowiem, że istota sporu w przedmiotowej sprawie sprowadzała się do ustalenia, czy małżonkowie G. dokonali zgodnego z prawem odliczenia od dochodu darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą. Zdaniem organu nie zostały spełnione łącznie wszystkie przesłanki wynikające z art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 29 poz. 154 ze zm./ tj. brak było pokwitowania odbioru darowizny i sprawozdania dotyczącego jej przekazania. Przedłożone przez stronę sprawozdania nie zawierały ani dat wykorzystania części darowizny, ani nie precyzowały osób, którym została ona przekazana, co uniemożliwiało dokonanie oceny jej rzetelności. Izba Skarbowa stwierdziła, że dokumenty z wydatkowania darowizn nie spełniały wymogów sprawozdawczych, a obowiązkiem darczyńcy było czuwanie nad prawidłowym udokumentowaniem faktu darowizny i spożytkowaniem jej na cel wskazany w ustawie.