Wyrok NSA z dnia 2 września 2004 r., sygn. FSK 322/04

Naliczony podatnikowi dokonującemu importu towaru przez płatnika /urząd celny/ podatek od towarów i usług zwróconych przed dniem 1 stycznia 2004 r. w ramach reklamacji należy uznać za podatek nadpłacony, podlegający zwrotowi na podstawie art. 72 par. 1 w związku z art. 79 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 184 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ skargę kasacyjną Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodka Zamiejscowego w Krakowie z dnia 20 marca 2003 r. (...) w sprawie ze skargi Spółki Akcyjnej SGL C. z siedzibą w N.-S. na decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia 10 października 2000 r. w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 9 sierpnia 1999 r. Spółka Akcyjna SGL C. w N.-S. wystąpiła do Urzędu Skarbowego o zwrot pobranego przez Urząd Celny w N.-T. podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów. Wniosek uzasadniono tym, iż ze względu na stwierdzoną wadliwość części otrzymanego towaru zgłoszono reklamację i zwrócono towar dostawcy zagranicznemu.

Urząd Skarbowy w N.-S., po rozpatrzeniu wniosku, decyzją z dnia 26 maja 2000 r., na mocy art. 208 par. 1 Ordynacji podatkowej, umorzył jako bezprzedmiotowe postępowanie w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów. Od decyzji tej Spółka złożyła odwołanie do Izby Skarbowej, która decyzją z dnia 10 października 2000 r. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego.

W kwestii umorzenia postępowania podtrzymano argument, że postępowanie było bezprzedmiotowe z uwagi na brak podstawy prawnej do rozpatrzenia wniosku Spółki o stwierdzenie nadpłaty i zwrot podatku. Na poparcie tego stanowiska przywołano wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 czerwca 1999 r. I SA/Łd 1755/98, w którym Sąd ten stwierdził, iż "zgodnie z art. 208 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, będącym odpowiednikiem art. 195 par. 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe, organ wydaje decyzję o umorzeniu postępowania. Za przyczynę tę należy również uznać brak przepisu prawa upoważniającego organ podatkowy do wydania decyzji rozstrzygającej o załatwieniu sprawy /pozytywnym lub negatywnym/ wniesionego żądania. Wszak organy podatkowe mogą działać tylko na podstawie przepisów prawa /art. 120 Ordynacji podatkowej/, z czego wynika zasada, że kompetencje do wydania określonej decyzji muszą wprost wynikać z konkretnego przepisu".