Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2002 r., sygn. III SA 3301/00

W rozpatrywanej sprawie nie nastąpiło przerwanie biegu przedawnienia. Organ egzekucyjny i Izba Skarbowa, rozpatrująca zażalenie na jego postanowienie, upatrywały przerwania biegu przedawnienia w wystosowaniu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, pisma do Urzędu Miasta i Gminy, reprezentującego następcę dłużnika - gminę, w którym wezwano go do uregulowania składek za zlikwidowane przedszkole.

Sąd nie uważa, żeby pismo to można było uznać za "każdą inną czynność zmierzającą do ściągnięcia należności, jeżeli o czynności tej został zawiadomiony dłużnik" /art. 33 ust. 4 obowiązującej w 1994 r. ustawy z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych - Dz.U. nr 42 poz. 202 ze zm./. Do przerwania biegu przedawnienia w tej sprawie miał bowiem zastosowanie zacytowany fragment przepisu ustawy szczególnej, a nie regulacja prawna, dotycząca przerwania biegu przedawnienia zobowiązań podatkowych.

Sąd nie podziela stanowiska skarżącej gminy, że w przepisach ubezpieczeniowych tak samo jak w podatkowych, przerwanie przedawnienia jest możliwe dopiero po wszczęciu postępowania egzekucyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Gminy W. na postanowienie Izby Skarbowej w W. z dnia 30 października 2000 r. (...) w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym w zakresie egzekucji należności pieniężnych - uchyla zaskarżone postanowienie i utrzymane nim w mocy postanowienie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 29 września 2000 r. (...).