Wyrok NSA z dnia 6 listopada 2002 r., sygn. I SA 762/01

Każdy ze współwłaścicieli mógł podejmować działania w celu zachowania wspólnego prawa wszystkich współwłaścicieli do gruntu i własności budynku w zakresie przewidzianym w dekrecie z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/.

Naczelny Sąd Administracyjny uzna zasadność skargi Eugeniusza Ż. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 14 lutego 2001 r. w przedmiocie nieruchomości położonej przy ul. D. nr 4 w W. i na podstawie art. 22 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i 3 oraz art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję, (...)

UZASADNIENIE

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z 14 lutego 2001 r. (...) uchyliło orzeczenie administracyjne Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawy z 2 sierpnia 1951 r. (...) odmawiające Bolesławowi K. i Helenie K. prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. D. 4 /nr hip. 12870/ i jednocześnie stwierdzające przejście na własność Skarbu Państwa wszystkich budynków położonych na tym gruncie i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania Burmistrzowi Gminy W.-C.

W uzasadnieniu decyzji Kolegium stwierdziło, że zgodnie ze świadectwem nr 8811/46 Wydziału Hipotecznego Sądu Okręgowego w W. z 16.09.1946 r. tytuł własności do działki nr 15 o powierzchni 526,15 m2 i pod ulicą 85 m2 przy ul. D. 4 w W. przysługiwał Bolesławowi K. i Helenie K. w częściach różnych niepodzielnie. Aktem notarialnym nr 1834 z 17.11.1947 r. Bolesław K. sprzedał stanowiącą jego współwłasność część zabudowanej działki nr 15 przy ul. D. 4 Eugeniuszowi Ż. i Leonidowi K. na zupełną ich własność w równych częściach między nimi. W dniu 14.02.1949 r. Helena K. wystąpiła do Zarządu Miejskiego m.st. Warszawy o przyznanie jej za czynszem symbolicznym prawa własności czasowej do nieruchomości przy ul. D. 4 w W. /nr hip. 12870/ zgodnie z przepisami dekretu z 26.10.1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/ i wnosiła opłatę manipulacyjną w kwocie 3000 zł. Orzeczeniem administracyjnym z 2.08.1951 r. Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawy odmówiło Bolesławowi K. i Helenie K. prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. D. 4 i jednocześnie stwierdziło przejście na własność Skarbu Państwa wszystkich budynków położonych na tym gruncie. Orzeczenie uzasadniono przeznaczeniem, zgodnie z opracowywanym planem zagospodarowania przestrzennego pod użyteczność publiczną - park Mokotowski. Sprawa odszkodowania miała być załatwiona zgodnie z art. 7-9 dekretu. Od tego orzeczenia złożyła odwołanie Helena K. Ministerstwo Gospodarki Komunalnej decyzją z 10.07.1952 r. utrzymało w mocy ww. orzeczenie.