Wyrok NSA z dnia 20 marca 2002 r., sygn. I SA/Ka 17/01

Nie można podzielić stanowiska, iż po zakończeniu roku podatkowego orzekanie o wysokości zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych staje się bezprzedmiotowe, a zwłaszcza, że podatnik nie może ponosić po zakończeniu roku podatkowego skutków prawnych niezapłacenia w terminie zaliczek na podatek w prawidłowej wysokości.

UZASADNIENIE

Przede wszystkim nie można podzielić stanowiska skarżącej Spółki, iż po zakończeniu roku podatkowego orzekanie o wysokości zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych staje się bezprzedmiotowe, a zwłaszcza, że podatnik nie może ponosić po zakończeniu roku podatkowego skutków prawnych nie zapłacenia w terminie zaliczek na podatek w prawidłowej wysokości.

Powyższe stanowisko strony skarżącej nie znajduje żadnego uzasadnienia w obowiązujących przepisach prawa podatkowego, a jego przyjęcie powodowałoby w praktyce w zasadzie całkowite unicestwienie mocy obowiązującej przepisów dotyczących obowiązków płatników w zakresie obliczania i wpłacania w odpowiednich terminach i wysokościach zaliczek na podatek, które wywołują takie same skutki podatkowe jak zobowiązanie podatkowe. Obowiązki podatników podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie naliczania i wpłacania zaliczek zostały określone w sposób wyraźny w przepisach art. 25 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.