Wyrok NSA z dnia 1 października 1996 r., sygn. SA/Ł 1634/95

Interpretacja art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w kontekście zawartego w niej art. 25 ust. 1 prowadzi do wniosku, że z dochodu osiągniętego od początku roku należy pokrywać najpierw 1/3 straty z roku /lat/ ubiegłego /ubiegłych/, a dopiero od pozostałych dochodów obliczać i wpłacać zaliczki.

UZASADNIENIE

Decyzjami z dnia 14 marca 1995 r., z dnia 12 marca 1995 r. i z dnia 12 maja 1995 r. urząd skarbowy określił Przedsiębiorstwu Obrotu Materiałowego i Usług dodatkowe zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym za okres od 1 stycznia do 31 stycznia 1995 r. w kwocie 30 zł., za okres od 1 stycznia do 28 lutego 1995 r. w kwocie 1.427,00 zł. oraz za okres od 1 stycznia do 31 marca 1995 r. w kwocie 1.974,00 zł. W uzasadnieniu tych decyzji podano, że przedsiębiorstwo zaniżyło należny podatek dochodowy na skutek nieprawidłowego dokonywania odliczenia od dochodu osiągniętego w 1995 r. strat poniesionych w poprzednich latach podatkowych. Zgodnie bowiem z przepisem art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ podatnik może poniesioną stratę pokryć w równych częściach z dochodu uzyskanego w najbliższych, kolejno po sobie następujących, trzech latach podatkowych. Oznacza to, zdaniem organu podatkowego, że prawo do rozliczenia straty za dany rok podatnik nabywa z upływem roku podatkowego, tzn. wówczas, gdy znany jest dochód za cały rok podatkowy. W celu uniknięcia tworzenie nadpłat w podatku dochodowym na koniec roku podatkowego w deklaracjach zaliczki na podatek dochodowy - w deklaracji CIT-2 - przewidziana została możliwość rozliczenia tych strat już w ciągu roku w rachunku narastającym. Oznacza to, iż kwota straty przypadająca zaliczkowo odliczeniu stanowi iloczyn straty przypadającej za dany miesiąc i liczby miesięcy, jaka upłynęła od początku roku do terminu, za który składana jest deklaracja na podatek.