Wyrok NSA z dnia 8 maja 2002 r., sygn. II SA/Gd 1457/00

Nawet najmniejszy stopień uszkodzenia słuchu, który mieści się w pojęciu choroby zawodowej wymienionej w wykazie chorób zawodowych stanowiących załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ i spowodowany jest przez występujące w środowisku pracy warunki, spełnia wszystkie kryteria do uznania zachorowania na chorobę zawodową. Jedynie dające się wykazać wyższe prawdopodobieństwo zachorowania na taką chorobę w innym niż zakład pracy środowisku może uzasadnić odmowę stwierdzenie zachorowania jako choroby zawodowej.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Zygmunta R. na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w G. z dnia 5 czerwca 2000 r. (...) w przedmiocie choroby zawodowej - uchyla zaskarżoną decyzję.

UZASADNIENIE

Kolejowy Inspektora Sanitarny w G., decyzja z dnia 13 kwietnia 2000 r. odmówił stwierdzenia u skarżącego Zygmunta R. choroby zawodowej wymienionej w pkt 15 wykazu chorób zawodowych stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. /Dz.U. nr 65 poz. 293 ze zm./. Stwierdzono, że skarżący przez trzydzieści lat pracował na stanowiskach, na których narażony był na hałas. Nie uznano jednak choroby niedosłuchu jako choroby zawodowej, ponieważ z orzeczeń właściwych komisji lekarskich wynika, że uszkodzenie słuchu u skarżącego jako typu mieszanego nie pozwala na rozpoznanie zawodowego uszkodzenia słuchu.