Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2001 r., sygn. III SA 3005/99

Naczelny Sąd Administracyjny stosunkowo rzadko ingeruje w ocenę dowodów przy wykonywaniu kontroli legalności zaskarżonych decyzji zwłaszcza tam, gdzie organ swoje stanowisko opiera na zasadzie swobodnej oceny materiału dowodowego i wtedy, gdy organ wskazał fakty, które uznał za udowodnione, powołał dowody, którym dał wiarę oraz wskazał przyczyny, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności.

Stwierdzenie Izby, iż daje wiarę dokumentom, kwestionowanym przez skarżącą, bez jakiejkolwiek analizy i oceny twierdzeń podatniczki stanowi przykład rażącego naruszenia art. 210 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.