Wyrok NSA z dnia 13 listopada 2001 r., sygn. II SA/Po 1112/00

1. Kryterium rozmiarów obiektu nie stanowi, w myśl art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, jedynej i wystarczającej przesłanki pozwalającej na zaliczenie go do obiektów małej architektury.

2. Jakkolwiek wyliczenie obiektów małej architektury w art. 3 pkt 4 Prawa budowlanego nie jest wyczerpujące, wymienione tam przykłady wskazują, że nie można do nich zaliczyć kabiny telefonicznej. Kabina telefoniczna nie jest, wyłącznie małym obiektem kubaturowym, jest natomiast obiektem trwale powiązanym z gruntem, ogólnodostępnym i usytuowanym w miejscu publicznym, wyposażonym w urządzenia wymagające doprowadzenia przyłączy i urządzenia te z kolei objęte są również obowiązkiem uzyskania pozwolenia na budowę. Powyższe zdaje się kwalifikować kabinę telefoniczną do obiektów wymienionych w art. 3 pkt 1 lit. "b" i pkt 3 Prawa budowlanego tj. budowli stanowiącej całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami.