Wyrok NSA z dnia 17 grudnia 2001 r., sygn. I SA/Ka 2111/00

Grunt /część gruntu/, budynek /część budynku/, część budynku mieszkalnego, zajęte przez podmiot gospodarczy dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, przez cały okres posiadania ich przez ten podmiot, w całości są gruntem, częścią gruntu, budynkiem lub częścią budynku związanymi z działalnością gospodarczą tj. gruntem, budynkiem, o jakich mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

To swoiste domniemanie może zostać skutecznie obalone przez podatnika, który w trybie art. 6 ust. 3 i art. 6 ust. 8 pkt 1 i 2 wykaże, że w ciągu roku podatkowego nastąpiła taka zmiana sposobu wykorzystania gruntu, budynku lub części budynku, która spowodowała, że przestały one mieć charakter gruntu, budynku lub części budynku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, co w istocie sprowadza się do wykazania, że podmiot gospodarczy w części roku podatkowego przestał być posiadaczem takiego gruntu, budynku lub jego części, bądź też przestał istnieć nawet pośredni związek pomiędzy budynkiem lub jego częścią a prowadzoną działalnością gospodarczą.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w K. Anny Podsiadło sprawy ze skargi Domu Handlowo-Przemysłowego "D." Spółka z o.o. w likwidacji w S.-G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 17 sierpnia 2000 r. (...) w przedmiocie określenia wysokości podatku od nieruchomości - oddala skargę.