Wyrok NSA z dnia 8 listopada 2016 r., sygn. II FSK 1665/15

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Grażyna Nasierowska, Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Latkowska-Kłoczko, po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. [...] sp. z o.o. z siedzibą w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 21 stycznia 2015 r. sygn. akt I SA/Lu 850/14 w sprawie ze skargi A. [...] sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 11 lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 21 stycznia 2015 r., sygn. akt I SA/Lu 850/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę A., sp. z o.o. w L., na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 11 lipca 2014 r., w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej jako "p.p.s.a."

Sąd I instancji przedstawił stan sprawy, z którego wynika, że Prezydent Miasta L., decyzją z dnia 7 stycznia 2014 r., określił dla A., sp. z o. o. w L. (Spółka) zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2011 r. w kwocie 217 849 zł, opodatkowując stanowiące jej własność grunty, budynki i ich części oraz budynki mieszkalne i ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, budynki pozostałe oraz budowle.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie po rozpatrzeniu odwołania Spółki, decyzją z dnia 11 lipca 2014 r., uchyliło zaskarżoną decyzję w całości oraz określiło stronie wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2011 r. w kwocie 217 163 zł. Organ odwoławczy ocenił, że powierzchnia budynku nr 6 stanowi podstawę opodatkowania za okres styczeń - listopad 2011 r. przy zastosowaniu stawki podatkowej przewidzianej dla budynków pozostałych, co stanowi - inaczej niż przyjął to organ pierwszej instancji w zaskarżonej decyzji - kwotę podatku 7 540,51 zł.