Wyrok NSA z dnia 16 czerwca 2000 r., sygn. III SA 1027/99

Ustawodawca w art. 17 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ określa przypadki, w których wysokość obrotu /podstawa opodatkowania/ określona jest przez organy podatkowe na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub w danym rynku w dniu wykonania świadczenia pomniejszonych o podatek, jeżeli okaże się, że przypadki te miały wpływ na ustalenie ceny. Jednym z takich przypadków jest stwierdzenie istnienia między kupującym a sprzedającym powiązań o charakterze rodzinnym, kapitałowym, majątkowym lub wynikającym ze stosunku pracy, a także stwierdzenie, że którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahenta.

Spółka zaniżyła obrót osiągany w transakcjach z podmiotem powiązanym, a to z kolei pozwoliło organom skarbowym do określenia obrotu na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu wykonania świadczenia. Zapis zawarty w art. 17 ust. 1 pkt 1-3 ustawy stanowi jakby wskazanie konkretnej metody szacunkowej, podobnej do metody porównawczej, która może zostać wykorzystana w przypadku zaistnienia przesłanki z art. 17 ust. 1.