Wyrok NSA z dnia 20 października 2000 r., sygn. I SA/Łd 1696/98

Przepis art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nie zawiera zezwolenia na rezygnację z opinii biegłych przy ustalaniu wartości rynkowej przedmiotu czynności cywilnoprawnej ze względu na szczególne cechy sprawy. Na podstawie wykładni celowościowej organy podatkowe nie mogą uznać się za zwolnione z obowiązku powołania opinii biegłych, gdyż z punktu widzenia wykładni językowej przepis nie budzi żadnych wątpliwości.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Andrzeja S. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia 22 czerwca 1998 r. (...) w przedmiocie opłaty skarbowej - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

UZASADNIENIE

Na podstawie aktu notarialnego z dnia 18 lipca 1997 r. Pan Andrzej S. nabył od S.A. "Ch." w Ł. działkę gruntu, położoną w Ł. przy ul. Z. 104. Strony umowy określiły wartość działki na kwotę 1.345.000 zł. Z treści umowy wynikało, że zakupiono działkę w celu budowy stacji paliwowej. Organ podatkowy działając na mocy art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej dokonał wstępnej oceny wartości gruntu i stwierdził, że nie odpowiada ona jej wartości rynkowej. Powyższe spowodowało ustalenie wartości przedmiotu umowy przez Pierwszy Urząd Skarbowy Ł.-B. po podwyższeniu wartości nieruchomości do kwoty zł 2.295.000. Urząd opierał się na danych dotyczących transakcji tego samego typu działek gruntu z uwzględnieniem jej przeznaczenia, lokalizacji i uzbrojenia.