Wyrok NSA z dnia 2 marca 2000 r., sygn. I SA/Gd 2099/97

Są takie sytuacje i zdarzenia gospodarcze, które z ekonomicznego punktu widzenia bardziej preferują rezygnację z zawarcia przyrzeczonej umowy i utratę wadium niż podejmowanie ekonomicznie nietrafnych i przynoszących straty decyzji gospodarczych w prowadzeniu przedsiębiorstwa.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Bogdana Ł. na decyzje Izby Skarbowej w G. z dnia 12 listopada 1997 r., (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 1993 r. uchyla zaskarżoną decyzję i zasądza (...) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

Drugi Urząd Skarbowy w G. decyzją z dnia 20 grudnia 1997 r., (...) uznał za dowód podatkową księgę przychodów i rozchodów z prowadzonej w 1993 roku przez Bogdana Ł. samodzielnej działalności gospodarczej "P.-B.", odrzucił wydatki w łącznej kwocie 267.308.700.- zł nie będące kosztami uzyskania przychodu. W tym dotyczące zawyżenia o kwotę 1.061.700.- zł odpisów amortyzacyjnych, wydatku w kwocie 31.500.000.- zł, który jak wynika z faktury (...) z dnia 21 stycznia 1992 r., poniesiony został w innym roku podatkowym, wydatku w kwocie 34.747.000.- zł na zakup części komputerowych, utraty wadium w kwocie 200.000.000.- zł, uznał za dowód podatkową księgę przychodów i rozchodów z prowadzonej w 1993 roku przez Bogdana Ł. działalności w ramach spółki cywilnej "P.", odrzucił wydatki łącznej kwocie 13.901.640.- zł na którą złożył się zakup drukarki w kwocie 4.901.640.- zł oraz zasilacza w kwocie 9.000.000.- zł, łączny dochód ustalił w kwocie 358.113.000.- zł, a podatek dochodowy określił wysokości 103.384.000.- zł. Od decyzji Bogdan Ł. złożył odwołanie, w którym wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w części dotyczącej nie uznania za koszt uzyskania przychodu utraty wadium w kwocie 200.000.000.-zł.