Wyrok NSA z dnia 9 listopada 1999 r., sygn. I SA/Wr 1562/97

Przy tłumaczeniu umów należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu /art. 65 par. 2 Kc/.

Nie wyłącza to jednakże wnioskowania o zgodnym zamiarze stron wyrażonym w umowie na podstawie brzmienia wyrazów w niej użytych, jeżeli usprawiedliwiają to okoliczności, w jakich umowa została zawarta i spisana.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Waldemara S. na decyzję Izby Skarbowej w J.G. z dnia 30 lipca 1997 r. (...) w przedmiocie ustalenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące lipiec i sierpień 1996 r. - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30 lipca 1997 r. Izba Skarbowa w J.G. uchyliła decyzję organu I instancji i określiła zobowiązanie skarżącego w podatku od towarów i usług za lipiec i sierpień 1996 r. w kwotach odpowiednio 988 zł i 1.374 zł oraz ustaliła dodatkowe zobowiązanie podatkowe z art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym w wysokości 296 zł za lipiec 1996 r. i 412 zł za czerwiec 1996 r.

W uzasadnieniu tej decyzji wskazano, że ze względu na przekroczenie kwoty obrotu wymienionej w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, skarżący utracił prawo do zwolnienia w tym podatku. W dniu 19 września 1996 r. tj. w ustalonym przez stronę momencie przekroczenia wysokości obrotu, o jakiej mowa w powołanym przepisie, skarżący złożył zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, a następnie pierwszą deklarację VAT-7, rozliczającą podatek za wrzesień 1996 r.