Wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 1999 r., sygn. II SA/Wr 606/98

1. Przyznanie jednostkom samorządu terytorialnego samodzielności oznacza, że sprawowanie nadzoru musi odbywać się w granicach dopuszczalnych przepisami prawa.

2. Brak określenia w ustawie o samorządzie gminnym rodzajów naruszeń prawa skutkujących stwierdzenie nieważności wadliwej uchwały nie oznacza swobody działania organu nadzoru. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia nadzorczego organ nadzoru jest zobowiązany wykazać naruszenie prawa, zawierając w uzasadnieniu prawnym wykładnię przepisu prawa i jego zastosowanie do danego rozwiązania przyjętego w uchwale organu gminy. W toku postępowania nadzorczego organ nadzoru związany jest przepisami kodeksu postępowania administracyjnego.

3. Ustawa o gospodarce komunalnej w art. 4 upoważniła radę gminy do stanowienia o wysokości cen i opłat albo o sposobie ustalania cen i opłat za usługi komunalne o charakterze użyteczności publicznej oraz za korzystanie z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Ustawa nie określiła zasad, którymi rada gminy powinna się kierować przy ustalaniu cen i opłat. Nie oznacza to jednak zakazu dopuszczalności zróżnicowania cen i opłat w zależności od podmiotów korzystających z usług o charakterze użyteczności publicznej.

Naczelny Sąd Administracyjny, Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Gminy G. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody L. z 19 lutego 1998 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały nr XLV!332/98 z 20 stycznia 1998 r. - uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze.