Wyrok NSA z dnia 17 listopada 1999 r., sygn. I SA/Gd 1855/98

Podstawowym kosztem uzyskania przychodów osoby fizycznej jest własna praca podatnika i ewentualnie praca osób mu bliskich. Celem art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 25 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jest zatem wyeliminowanie z kosztów uzyskania przychodu wartości pracy własnej podatnika i jego małżonka oraz małoletnich dzieci jeśli nie może ona przyjąć formy wynagrodzenia za pracę i wyrażona zostałaby w drodze oszacowania.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa utrzymała w mocy decyzję Drugiego Urzędu Skarbowego w T. z dnia 18 czerwca 1998 r., którą określono Zofii i Alfredowi Z. łączny podatek dochodowy od osób fizycznych za 1996 r. na kwotę 13.308,80 zł, zaległość podatkową na dzień powstania zobowiązania podatkowego 990 zł i odsetki naliczone od zaległości do dnia zapłaty /23 lutego 1998 r./ - 418,50 zł.

Różnica pomiędzy podatkiem wynikającym z zeznania podatników /PIT-31/, a podatkiem określonym przez te organy podatkowe brała się wyłącznie z różnego obliczania podstawy opodatkowania /dochodu/ po stronie Zofii Z.