Wyrok NSA z dnia 26 marca 1998 r., sygn. II SA 190/98

Stosownie do art. 41 pkt 2 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o przekazywaniu gospodarstw rolnych na własność Państwa za rentę i spłaty pieniężne /Dz.U. nr 21 poz. 118/ nieruchomości przejęte w zagospodarowanie na 10 lat w trybie ustawy z dnia 28 czerwca 1962 r. o przejmowaniu niektórych nieruchomości rolnych w zagospodarowanie lub na własność Państwa oraz o zaopatrzeniu emerytalnym właścicieli tych nieruchomości i ich rodzin /Dz.U. nr 38 poz. 166/ podlegały przejęciu na własność Państwa jeżeli rolnik lub jego spadkobiercy nie wystąpili o zwrot nieruchomości w ciągu 2 lat po upływie dziesięcioletniego okresu zagospodarowania bądź nie uregulowali wszystkich należności wobec Państwa oraz zwrotu sum wypłaconych rolnikowi i jego rodzinie tytułem zaopatrzenia emerytalnego.

Przepis ten zachował moc do końca 1979 roku na podstawie art. 77 ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeń dla rolników i ich rodzin /Dz.U. nr 32 poz. 140/. Przy spełnieniu ukazanych wymogów, w tym również cywilistycznej konstrukcji posiadania w dobrej wierze, decyzje o przejęciu w zagospodarowanie nieruchomości przez Państwo, a następnie na własność Państwa przed końcem 1979 roku winny być - co do zasady - ocenione jako zgodne z obowiązującym wówczas prawem.