Wyrok NSA z dnia 15 marca 1995 r., sygn. III SA 1171-1172/94

Brak zapisów w księgach odzwierciedlających stan rzeczywisty zarówno po stronie przychodów jak i rozchodów pozwala na uznanie ksiąg za nierzetelne. W świetle takich ustaleń nie uznanie ksiąg za dowód w postępowaniu podatkowym znajduje oparcie w treści art. 169 par. 1 Kpa. W konsekwencji uzasadnione jest ustalenie podstaw opodatkowania w drodze szacunkowej - zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych.

oddala skargi w przedmiocie podatku obrotowego i dochodowego.

UZASADNIENIE

B. M. prowadziła w latach 1991 i 1992 Zakład Produkcji Obuwia "E." opłacając podatki obrotowy i dochodowy na zasadach ogólnych. Przeprowadzona w zakładzie kontrola skarbowa w zakresie prawidłowości rozliczeń z budżetem za ww. lata ujawniła szereg uchybień w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów w związku z czym kontrolujący z pominięciem tej księgi za dowód określili wysokość zobowiązań podatkowych w podatkach obrotowym i dochodowym za lata 1991 i 1992 od szacunkowo ustalonych podstaw opodatkowania.

Podatniczka zażądała skierowania sprawy na drogę postępowania w sprawach zobowiązań podatkowych.

Urząd Skarbowy w M. sporządził pisemną analizę zebranych w sprawie materiałów wraz z projektem wymiaru podatków obrotowego i dochodowego, z którą zapoznano podatniczkę protokołem z dnia 28 marca 1994 r. i do którego nie wniosła ona uwag.