Wyrok NSA z dnia 8 października 1999 r., sygn. I SA/Łd 1353/97

Objęcie tajemnicą skarbową na podstawie art. 49a ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ danych dotyczących indywidualnych cech innych podmiotów gospodarczych, wykorzystanych w metodzie porównawczej /art. 169 par. 2 Kpa w związku z art. 11 ust. 1 powyższej ustawy/, nie uniemożliwia ich wykorzystanie w postępowaniu dowodowym.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Małgorzaty i Bogdana B. na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 24 września 1997 r. w przedmiocie wymiaru dodatkowego zobowiązania w podatku od towarów i usług za 1995 r. i na podstawie art. 22 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję, a także - zgodnie z art. 55 ust. 1 tej ustawy - zasądził od Izby Skarbowej na rzecz skarżących dwa tysiące pięćset złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

UZASADNIENIE

Kontrola przeprowadzona przez Urząd Skarbowy w Z. W. w zakładzie krawieckim Małgorzaty i Bogdana małżonków B. wykazała, że kwota przychodu wykazanego przez podatników w 1995 r. nie pokrywała kosztów zatrudnienia pracowników. Ponieważ kontrola wykazała, że w księgach firmy prowadzonej przez podatników istnieją sprzeczności między poszczególnymi składnikami działalności gospodarczej, decyzją z 13 czerwca 1997 r. organ podatkowy I instancji nie uznał ksiąg podatników za dowód w postępowaniu podatkowym i szacunkowo określił wielkość obrotów. Organ podatkowy określił podatnikom na tej podstawie zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1995 r. i ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe.