Wyrok NSA z dnia 29 listopada 1994 r., sygn. SA/Wr 1242/94

1. Zwrot "w celu", użyty w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku

dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, oznacza, iż aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

2. Za koszty reprezentacji i reklamy /art. 22 ust. 3 pkt 11 i 12 powyższej ustawy/ nie można uznać zakupu odzieży /buty, koszule, spodnie, garnitur/ przez osobę prowadzącą sklep spożywczy; są to wydatki typowo osobiste, które trudno podciągnąć pod koszty działalności gospodarczej.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Jana S. na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 18 marca 1994 r. w przedmiocie wymiaru podatku dochodowego od osób fizycznych.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18 marca 1994 r. nr IS.I-1-823/13/94, wydaną na podstawie art. 1, art. 27 i art. 45 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ oraz art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa, Izba Skarbowa w (...), po rozpatrzeniu odwołania Jana S. od decyzji Urzędu Skarbowego w Z. z dnia 13 grudnia 1993 r. nr ewid. 4820/2/92 w sprawie wymiaru zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym za 1992 r., utrzymała zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu decyzji ostatecznej organ odwoławczy stwierdził, że z prowadzonej w spółce cywilnej ze Stanisławem D. działalności handlowej w postaci sklepu ogólnospożywczego wykazano obrót w wysokości 1 638 894 935 zł, koszty uzyskania przychodu w wysokości 1 498 348 873 zł oraz dochód spółki 140 546 062 zł /dochód jednego wspólnika 70 273 031 zł/.