Wyrok NSA z dnia 25 stycznia 1994 r., sygn. SA/Gd 740/93

Uiszczenie opłaty skarbowej poprzez użycie blankietu wekslowego wyczerpuje obowiązek określony w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ toteż nie jest zgodne z prawem pobieranie odrębnej opłaty skarbowej od umowy pożyczki.

uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję ją poprzedzającą.

UZASADNIENIE

Izba Skarbowa utrzymała w mocy decyzją Urzędu Skarbowego mocą której H.R i L.M. jako solidarnie odpowiedzialnym wymierzono opłatę skarbową w kwocie 36 mln. zł. od umowy pożyczki zawartej 26.2.1991 r. w wysokości 1,8 mln. zł. W sprawie prawnej decyzji powołano art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "c" i pkt 3 lit. "b" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ oraz par. 57 i par. 64 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 lutego 1989 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 9 poz. 52 ze zm./.

Organ odwoławczy podał, że w dniu 26.2.1991 r. L.M. wystawił weksle na czterech urzędowych blankietach, w których zobowiązał się zapłacić w terminie do 25.2.1992 r. H.R. kwotę 1,8 mld. zł. i na podstawie tych weksli L.M. otrzymał od H.R. wymienioną kwotę.