Jak rozliczać krajowe podróże służbowe od 1 marca 2013 r.?

Większość przepisów nowego rozporządzenia stanowi powielenie i niejako scalenie w jednym akcie prawnym istniejących dotąd uregulowań. Do podstawowych zmian w podróżach krajowych należy jednak podwyższenie kwoty diet z 23 zł do 30 zł, a tym samym i ryczałtu za nocleg i dojazdu środkami komunikacji miejskiej, wprowadzenie limitu na usługi hotelowe oraz konieczność obniżenia diety z tytułu częściowego wyżywienia. W przypadku zaś podróży zagranicznych zmieniono kwoty diet oraz limity hotelowe. Jednocześnie umożliwiono wskazanie więcej niż jednego państwa podróży docelowej.

Należy podkreślić, że przepisy nowego rozporządzenia mają nadal zastosowanie wprost wyłącznie do pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru lub mianowania w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej. Natomiast warunki wypłacania należności z tytułu podróży służbowej pracownikowi zatrudnionemu u innego pracodawcy (spoza sfery budżetowej) określa się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest zobowiązany do ustalenia regulaminu wynagradzania (art. 775 § 3 Kodeksu pracy).

Pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową (art. 775 § 1 Kodeksu pracy). Należności te mają służyć kompensowaniu wydatków ponoszonych przez pracownika w odbywanej doraźnie podróży służbowej (wyrok Sądu Najwyższego z 13 maja 2008 r., sygn. akt II PZP 8/08).