Zasady ustalania kapitału początkowego

Ustawa z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (DzU z 2004 r. nr 39, poz. 353 ze zm.) zreformowała system emerytalny w Polsce. Reforma objęła wszystkich ubezpieczonych urodzonych po 31 grudnia 1948 r.

Nowa emerytura będzie przysługiwać ubezpieczonym, którzy osiągnęli wiek - kobiety 60 lat, mężczyźni 65 lat życia. Na wysokość emerytury ma wpływ suma zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne zaewidencjonowanych na koncie każdego ubezpieczonego. Indywidualne konta każdej osoby ubezpieczonej prowadzone są przez ZUS dopiero od 1 stycznia 1999 r. Gdyby więc emerytura w nowym systemie była ustalana wyłącznie ze składek emerytalnych, w niekorzystnej sytuacji znaleźliby się wszyscy pracujący przed 1 stycznia 1999 r. Dlatego należało wprowadzić mechanizm, który umożliwiłby odtworzenie składek wypracowanych do 31 grudnia 1998 r. Taką rolę w nowym systemie spełnia kapitał początkowy.