Rozliczanie wynagrodzeń za okres niewykonywania pracy

Wynagrodzenie: Wypłata wynagrodzenia jest podstawowym i najważniejszym finansowym obowiązkiem pracodawcy w stosunku do zatrudnionych pracowników. Wynagrodzenie jest wypłacane przede wszystkim za świadczoną przez pracownika pracę. Jednak przepisy prawa nakładają w pewnych przypadkach obowiązek wypłaty wynagrodzenia również wtedy, gdy pracownik nie świadczy pracy.

Przepisy Kodeksu pracy nie definiują dokładnie pojęcia „wynagrodzenie za pracę”. Pojęcie to zostało zdefiniowane przez Sąd Najwyższy w uchwale z 30 kwietnia 1986 r. (sygn. akt III PZP 42/86):

Pracodawca samodzielnie ustala zasady wynagradzania, jednak musi to robić w ramach zakreślonych przepisami prawa. Zgodnie z art. 13 Kodeksu pracy pracownik ma prawo do godziwego wynagrodzenia. Warunki realizacji tego prawa określają przepisy prawa pracy oraz polityka państwa w dziedzinie płac. Następuje to w szczególności przez określanie minimalnego wynagrodzenia. Obecnie minimalne wynagrodzenie za pracę wynosi 800 zł.

Warunki wypłacania wynagrodzeń za pracę i przyznawanie innych świadczeń (w tym dobrowolnych) należy uregulować w układzie zbiorowym pracy. Powinien on być zawierany zgodnie z przepisami działu jedenastego Kodeksu pracy. W zakładach pracy, w których nie ma układu zbiorowego, a które zatrudniają co najmniej 20 pracowników, warunki wynagradzania ustala się w zakładowym regulaminie wynagradzania. Natomiast pracodawcy zatrudniający mniej niż 20 pracowników warunki wynagrodzeń mogą określać bezpośrednio w zawartych umowach o pracę.

Kodeks pracy, wydane do niego przepisy wykonawcze oraz różnego rodzaju przepisy branżowe przewidują przypadki, w których pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia mimo nieświadczenia przez niego pracy.